برای بررسی کنترل بیولوژیک نماتود سیستی چغندرقند Heterodera schachtii، اثر جدایه های قارچی Trichoderma harzianum، Talaromyces flavus، Fusarium solani وPochonia chlamydosporia var. chlamydosporia جدا شده از سیست های آلوده در استان اصفهان، و ترکیبات زیستی تجاری ماری گُلد (محصول شرکت ABPL کشور هندوستان) و تریکومیکس اچ. وی. TRICHO-MIX H. V. ) با ماده مؤثره T. harzianum T39 محصول شرکت فن آوران حیات سبز)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار و پنج تکرار در گلخانه، طی سال های 93-1392 مورد بررسی قرار گرفت. یک نمونه از هر یک از جدایه های قارچ تکثیر یافته روی گندم سترون، به میزان 10 گرم و ترکیبات زیستی ماری گُلد و تریکومیکس اچ. وی. به ترتیب به میزان 2/0 و 2 گرم، به گلدان های حاوی خاک مزرعه با آلودگی 67/0عدد سیست و 12 عدد تخم و لارو سن دو نماتود در یک گرم خاک افزوده و در دمای 2± 25 درجه ی سلسیوس و رطوبت نسبی 10± 70 درصد به مدت 90 روز نگه داری شد. تجزیه ی واریانس با نرم افزارSAS 9. 1 و میانگین صفات مورد مطالعه در مقایسه با خاک سترون، به وسیله ی آزمون چند دامنه ای دانکن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که از نظر جمعیت نهایی بین تیمارها در مقایسه با تیمار نماتود به تنهایی، تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که جدایه T. harzianum 128، ماری گُلد، T. harzianum 93، TRICHO-MIX H. V.، F. solani، T. flavus 94، T. flavus 134 و P. chlamydosporia به ترتیب به میزان 08/65، 72/60، 08/53، 99/47، 81/45، 17/42، 45/41 و 35/20 درصد، جمعیت نهایی نماتود سیستی چغندرقند را کاهش دادند. بوته های چغندرقند کشت شده در خاک سترون و مزرعه، از نظر شاخص های رشدی طول، وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی، دارای اختلاف معنی داری بودند. قارچ های فوزاریوم و پوکونیا، نسبت به سایر تیمارها، باعث رشد بیشتر بوته های چغندرقند شدند.

بیان مساله: ترمیم های باند شونده نسبت به روش های سنتی و غیر باند شونده دارای برتری های زیادی هستند.باندینگ ها قادرند میزان ریزنشت حدفاصل ترمیم- دندان را کاهش دهند، که سبب کاهش مشکلات بالینی همچون حساسیت پس از ترمیم، رنگ پذیری لبه های ترمیم و عود پوسیدگی می گردند.هدف: هدف از پژوهش کنونی، بررسی میزان ریزنشت حفره های کلاس V ترمیم شده با سیستم های ادهزیو توتال اچ.(total- etch) و سلف اچ.(Self- etch) بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی از 48 دندان پره مولر کشیده شده انسانی استفاده گردید، که در آن ها حفره های کلاس V با اندازه یکسان به گونه ای که نیمی از حفره بر روی مینا و نیم دیگر در سمان قرار داشت، تراشیده شد. دندان ها به روش تصادفی به دو گروه 24 تایی بخش گردیدند. برای ترمیم حفره ها در گروه نخست از سیستم باندینگ توتال اچ.اگزایت (Excite) و در گروه دوم از سیستم سلف اچ.پرومپت ال-پاپ (Prompt L-Pop) استفاده گردید. دندان ها پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه سانتی گراد زیر 500 بار درجه حرارتی (5 تا 55 درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. سپس، سطح دندان ها به وسیله لاک ناخن به جز یک میلی متری پیرامون حفره پوشانده گردید و به مدت 10 ساعت در محلول متیلن بلو 2 درصد قرار داده شد. پس از مانت کردن نمونه ها در بلوک های پلی استر به وسیله دستگاه برش با دیسک الماسی از بعد باکولینگوال برش زده شد. ریزنشت با استریومیکروسکوپ در بزرگنمایی 40 برابر بررسی گردید. داده ها با آزمون های مان ویتنی (Mann- Whitney) و ویلکاکسون (Wilcoxon) واکاوی آماری شدند.یافته ها: گروه توتال- اچ.ریزنشت کمتری را در لبه مینایی و عاجی نسبت به سلف اچ.نشان داد (.(p<0.05 تفاوت معناداری در رتبه های ریزنشت لبه های مینایی و عاجی دیده شد، که در لبه های مینایی کمتر بود.(p<0.05)نتیجه گیری: سیستم ادهزیو توتال اچ.تفاوت معناداری در مقایسه با سیستم سلف اچ.در جلوگیری از ریزنشت لبه ای ترمیم های کامپوزیت کلاس V به ویژه لبه مینایی داشت.(p<0.05)

سابقه و هدف: با توجه به کاربرد وسیع لیزر در دندانپزشکی، انجام تحقیقات جهت بررسی کارآیی آن در زمینه های مختلف دندانپزشکی ضروری می باشد. این تحقیق، با هدف بررسی اثر اچ.نگ مینا توسط لیزر Er,Cr:YSGG و اسید اچ.براستحکام باند ریز برشی کامپوزیت به مینای دندان دایمی را به دنبال دو نحوه برش دندان (توسط لیزر ودیسک الماسی) صورت پذیرفت.مواد و روش ها: دراین تحقیق تجربی آزمایشگاهی برش های مینایی 125 دندان مولر به 5 گروه تقسیم گردیدند.گروهA:  تراش با لیزر، گروهB:  تراش و اچ.نگ با لیزر، گروهC:  تراش با لیزر و اچ.نگ با اسید، گروهD:  تراش با دیسک الماسی و کاندیشنینگ با لیزر، گروهE:  تراش با دیسک الماسی و کاندیشنینگ با اسید (کنترل). بعد از زدن دو لایهSingle bond ، کامپوزیت Z100 توسط تیوب های تایگون بر روی ناحیه آماده شده، قرار داده شد. سپس استحکام باند ریزبرشی اندازه گیری گردید. داده ها توسط One way ANOVA وTukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین استحکام باند ریز برشی در گروه A برابر  23.14±6.53 MPa،در گروه  Bبرابر 23.77±5.56 MPa ، در گروهC برابر23.51±4.89 MPa ،در گروه D برابر19.30±5.56  و در گروه  Eبرابر 28.99±6.40 MPa بدست آمد. آزمون آماری نشان داد بین گروه های : (C,D)و (B,D)  (D,E) (B,E) (A,E) تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0.05).نتیجه گیری: در شرایط این تحقیق، آماده سازی یا اچ.نگ مینا با لیزر Er,Cr:YSGG، تاثیری بر افزایش استحکام باند کامپوزیت در مقایسه با روش معمولی آماده سازی و اسید اچ.نگ نداشت.

این مطالعه به منظور دستیابی به آنتاگونیست های موثر در کنترل بیماری مرگ گیاهچه فلفل گلخانه ای با عامل Rhizoctonia solani انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان در سال 97-1396 صورت گرفت. ابتدا قارچ ها و عوامل بیولوژیک از خاک گیاهان سولاناسه جداسازی و شناسایی شد. سپس با استفاده از روش کشت متقابل توانایی آنتاگونیستی جدایه های قارچی Trichoderma harzianum و Trichoderma virens و باکتری Bacillus subtilis علیه قارچ R. solani در آزمایشگاه بررسی شد. همچنین توانایی آنتاگونیستی این عوامل بیولوژیکی و قارچ کش بیولوژیک Trichomix HV در شرایط گلخانه روی این قارچ بیماری زا انجام شد. نتایج نشان دادند، دو گونه T. harzianum و T. virens با کلونیزه کردن و اسپورزایی در محیط PDA، به ترتیب به میزان 45/9 و 59/15 درصد باعث جلوگیری از رشد قارچ بیمارگر شدند و باکتری آنتاگونیست باعث بروز اثراتی چون خارج شدن محتویات هیف ها، تغییر رنگ در نوک هیف، ظریف شدن و کاهش رشد میسلیوم تا 47/8 درصد شد. نتایج آزمایش در شرایط گلخانه نیز نشان داد، تیمارهای B. subtilis و T. harzianum بیشترین اثرات مثبت رشدی را روی صفات اندازه گیری از جمله طول و وزن (تر و خشک) ریشه و ساقه را داشتند و به ترتیب شدت بیماری زایی را تا 33/60 و 33/70 درصد کاهش دادند، از این رو بهترین عوامل آنتاگونیستی برای کنترل R. solani روی فلفل در این تحقیق بودند.

زمینه و هدف: این مطالعه ex vivo به منظور بررسی میزان ریزنشت در ترمیم های کلاس V کامپوزیتی با استفاده از سیستم های ادهزیو مختلف (سلف اچ.و توتال اچ. انجام شد.روش بررسی: 30 دندان مولر سوم کشیده شده سالم انسان انتخاب شد و حفرات کلاس V به ابعاد 5.1×3×3 میلی متر در سطوح باکال و لینگوال دندان ها تهیه شد. دندان ها به 3 گروه تقسیم شدند. باندینگ های مورد استفاده در این مطالعه Excite (Ivoclar/Vivadent) وAdheSE (Ivoclar/Vivadent)  و AdheSE-one (Ivoclar/Vivadent) بودند. پس از استفاده از باندینگ ها، حفرات توسط کامپوزیت InTen-S A1 (Ivoclar/Vivadent) در سه Increment ترمیم و با دستگاه QTH با شدت 700mW/cm2 کیور شدند. پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه سانتی گراد، دندان ها تحت 500 سیکل حرارتی 5-55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس در محلول فوشین بازی 1% به مدت 24 ساعت نگهداری شدند و پس از شستشو با آب در آکریل شفاف سلف کیور مانت شدند و پس از برش زیر استریومیکروسکوپ برای تعیین میزان ریزنشت بررسی شدند. برای آنالیز آماری داده ها از آزمون Mann -Whitney U استفاده شد.یافته ها: در مقایسه مارژین های مینایی و عاجی در هر گروه، میزان ریزنشت در مینا کمتر از عاج بود و در گروه های Excite و AdheSE-one این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P=0.001، P=0.043). در مقایسه مارژین های عاجی، کمترین ریزنشت مربوط به باندینگ AdheSE بود، البته بین سه باندینگ از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت (P=0.14). در مقایسه مارژین های مینایی، بین سه باندینگ از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.001) و کمترین ریزنشت مربوط به باندینگ Excite و بیشترین مربوط به AdheSE-one بود.نتیجه گیری: کمترین ریزنشت مارژین مینایی مربوط به سیستم ادهزیو توتال اچ.و کمترین ریزنشت مارژین عاجی مربوط به سیستم ادهزیو سلف اچ.دو قسمتی بود.

مقدمه: کاربرد فیشور سیلنت روشی موثر در پیش گیری از پوسیدگی اکلوزال می باشد؛ با این حال شستشوی دندان بعد از اچ.نگ می تواند موجب عدم همکاری کودکان شود. Prompt-L-Pop (PLP) نیاز به مرحله اسید اچ.نگ مجزا و شستشو ندارد. هدف از این مطالعه، مقایسه گیر کلینیکی فیشور سیلنت به دنبال آماده سازی با PLPو آماده سازی با روش اسید اچ.به همراه باندینگ بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 40 نفر در گروه سنی 12-7 سال با یک جفت مولر اول دایمی سالم در فک بالا و یا فک پایین و حایز شرایط فیشور سیلنت تراپی انتخاب شدند؛ سپس به صورت تصادفی یک دندان با استفاده از ادهزیو Single bond (SB) و دندان مشابه با استفاده از ادهزیو Prompt L-Pop (PLP) آماده گردید و به دنبال آن فیشور سیلنت تراپی انجام شد. بعد از 6 و 12 ماه گیر سیلنت به وسیله سوند و مشاهده کلینیکی ارزیابی و نتایج با آزمون فیشر بررسی گردید.یافته ها: در پی گیری 6 ماهه، موفقیت ادهزیو PLP 1/81 درصد و ادهزیو SB 7/67 درصد و در پی گیری 12 ماهه، موفقیت ادهزیو PLP برابر 67.7 درصد و ادهزیو SB 8.56 درصد بود که اختلاف بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتیجه مطالعه حاضر، گیر فیشور سیلنت در دو روش بعد از 6 و 12 ماه برابر بود. بنابراین، با توجه به حذف مرحله شستشو در روش استفاده از PLP، که موجب سهولت کار و کاهش زمان کارکرد می شود، می توان از PLP به جای روش معمول استفاده نمود.

مقدمه: بیشترین محل ایجاد پوسیدگی در مولرهای دایم تازه رویش یافته پیت و شیارها هستند، در عین حال کاربرد فیشورسیلنت در این دندان ها به علت دشواری در کنترل رطوبت، مورد سوال است. هدف از این مطالعه، بررسی کلینیکی کاربرد دو نوع باندینگ عاجی همراه با فیشور سیلنت در مولرهای اول تازه رویش یافته بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بر روی هر 4 مولر اول فک بالا و پایین در 56 کودک 7-6 ساله انجام شد. باندینگ های سلف-اچ.(پرامپت) یا توتال-اچ.(اچ.اگزایت) بدون دستکاری سطح، به طور تصادفی و به روش Split mouth در هریک از دو مولر قرینه فک بالا و پایین بکار رفتند. باندینگ ها در یک لایه و قبل از قرار دادن فیشور سیلنت کیور شدند. بررسی سطوح در فواصل 6 ماهه و یک ساله انجام و سیلنت هایی که کامل یا نسبی از دست رفته بودند مجددا تکرار شدند. ارزیابی سیلنت ها بر اساس روش CCC (Color, Coverage, Caries) آنالیز داده ها با آزمون Wilcoxon انجام شد.یافته ها: باندینگ اگزایت از نظر گیر و پیشگیری از پوسیدگی، برتری معنی داری را در هر دو فک نشان داد p=0.001 در گروه اگزایت، گیر سیلنت ها در فک پایین بیشتر از بالا بود ((P=0.027، در حالی که پرامپت تفاوت معنی داری بین دو فک نداشت. در مواردی که سیلنت به طور نسبی از دست رفته بود شدت پوسیدگی در گروه پرامپت به طرز معنی دار بیشتر از گروه اگزایت بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه کاربرد روش اچ.باند (اگزایت) همراه سیلنت بر باندینگ های سلف اچ.ترجیح دارد.

سابقه و هدف: از آنجا که امروزه استفاده از MTA در درمان های دندانپزشکی رواج زیادی یافته است ترمیم روی آن و مواد و روش مورد استفاده مواد ترمیمی هم مورد توجه قرار گرفته است. اخیرا MTA ایرانی ساخته شده و در دسترس قرار گرفته است (Root MTA). این مطالعه اثر یک سیستم اچ.شستشو و یک سیستم سلف اچ.را بر باند کامپوزیت به MTA ایرانی بررسی می کند.مواد و روشها: در یک تحقیق آزمایشگاهی با استفاده از یک مولدفلزی ریختگی 20 بلوک آکریلی تهیه شدند. هریک از بلوک های آکریلی دارای یک حفره مرکزی با قطر mm6 و ارتفاع mm2 بود. حفره مرکزی بلوک ها باRoot MTA پر شد. سپس بلوک ها به دو گروه تقسیم شدند. سیستم های باندینگ Single Bond (اچ. شستشو) و Clearfil SE Bond (سلف اچ. طبق دستور کارخانه سازنده روی مواد پوشاننده پالپ دندان به کاربرده شدند. استوانه هایی (2×2 میلیمتر) از کامپوزیت رزین Z100 بر روی نمونه ها قرار گرفته و لایت کیورشدند. استحکام باند برشی نمونه ها اندازه گیری شد. یافته ها با t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به MTA ایرانی در استفاده از سیستم Single Bond معادل 4.71±1.77 مگاپاسکال و در کاربرد سیستم Clearfil SE Bond برابر 4.79±1.88 مگاپاسکال به دست آمد. اختلاف بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: در شرایط این پژوهش، استحکام باند برشی کامپوزیت رزین Z100 بهRoot MTA پس از استفاده از دو نوع باندینگ اچ.شستشو و سلف اچ.یکسان بوده است.

بیان مساله: روش های محافظه کارانه استفاده از چسبنده های عاجی، یکی از جنبه های مهم دندانپزشکی کودکان است. انجام پیوند توسط سیستم های چسبنده رایج در عاج دندان های شیری به گونه کامل بررسی نشده است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تعیین استحکام پیوند برشی چهار گونه سیستم چسبنده در عاج مولرهای شیری بود.مواد و روش: برای انجام این بررسی تجربی، 48 دندان مولر شیری کشیده شده انسان گردآوری و در محلول نرمال سالین در دمای اتاق نگهداری شد. برای آزمایش استحکام پیوند برشی، سطح لبیال یا لینگوال مولرهای شیری مورد استفاده قرار گرفت. سطوح صاف شده باکال/ لینگوال 48 دندان به چهار گروه بخش شدند (12=n). ادهزیوهای مورد آزمایش شامل: باند کلیرفیل SE ((Clearfil SE Bond، پرایم و باند (Prime & Bond NT) NT، ادهز )(Adhese (AS) و اگزایت ( (Exite (EX) بودند. چهار چسبنده عاجی بر پایه دستور کارخانه سازنده مورد استفاده قرار گرفتند. کامپوزیت Z100 در استوانه هایی به ابعاد 4×3 میلی متر بر روی سطوح عاجی قرار گرفته و پلیمریزه شده و نمونه ها در نرمال سالین به مدت 72 ساعت نگهداری شدند. دندان ها پس از عمل ترموسایکلینگ، با استفاده از دستگاه آزمون یونیورسال اینسترون (Instron) با سرعت تیغه 1 میلی متر بر دقیقه زیر نیروهای برشی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون آنوا (ANOVA)، توکی (Tukey) و تی غیروابسته (T. test) پردازش شدند.یافته ها: استحکام پیوند برشی از 4.71 تا 26.68 مگاپاسکال بر روی عاج متغیر بود (که به ترتیب از زیاد به کم شامل: SE، NT، EX و AS بود). تفاوت در استحکام باند میان چهار گروه از نظر آماری معنادار گزارش شد (p=0.0001).نتیجه گیری: سیستم های چسبنده دارای تکنیک حساسی هستند و در دندانپزشکی کودکان، انتخاب سیستم چسبنده تنها بر پایه ویژگی های فیزیکی مواد نبوده بلکه تحت اثر عوامل مرتبط با روش کاربرد آنها نیز است.